اهمیت نماز
على بن ابراهیم، از پدرش، از ابن
ابى عمیر، از عبدالرحمان بن حجّاج، از عبید بن زراره روایت کرده است که
گفت: امام جعفر صادق علیه السلام را سؤال کردم از گناهان کبیره. فرمود که:
«گناهان کبیره در کتاب على علیه السلام هفت است: کافر شدن به خدا، و کشتن
آدمى، و عقوق پدر و مادر، و خوردن ربا بعد از بیّنه، و خوردن مال یتیم از
روى ستم، و گریختن از میان مجاهدین، و اعرابى شدن بعد از هجرت». راوى
مىگوید که: عرض کردم:
اینها از همه گناهان، بزرگتر است؟ فرمود: «آرى». عرض کردم که: خوردن یک
درم از مال یتیم از روى ستم، بزرگتر و گناهش بیشتر است یا نماز نکردن؟
فرمود: «نماز نکردن».
عرض کردم که: ترک نماز را از جمله گناهان کبیره نشمردى؟ فرمود که: «نخستین
چیزى که به تو گفتم، چه چیز بود؟» راوى مىگوید که: عرض کردم: کافر شدن به
خدا. فرمود:
«تارک الصّلوة، کافر است»؛
کلینى، محمد بن یعقوب، تحفة الأولیاء (ترجمه أصول کافى)، 4جلد، دار الحدیث - قم، چاپ: اول، 1388 ش، ج 3، ص669.
